Kaszëbë vol.1

Nie było mnie długo. Wyjechaliśmy i wróciliśmy. Nie do końca zgodnie z planem, nie na tak długo, nie w takim składzie, nie bez pewnych problemów, ale jednak wyjechaliśmy i wróciliśmy. Tam gdzie bardzo chcieliśmy. Kino drogi. Ja - pani kierownica rozwijąca na naszych autostradach (o Mamo, można już dziś tak pisać, w liczbie mnogiej, wreszcie się doczekaliśmy :D ) prędkość niczym Pan Parasolnik, moj Tata i pasażer na gapę. Bo dobrze wracać do źródeł, tam gdzie zawsze wygodnie i bezpiecznie. Kaszuby :).

Legenda o powstaniu Kaszub mówi, że:

"Pan Bóg tworząc ziemię zupełnie zapomniał o Kaszubach. Na szczęście upomniał się o nie anioł, który miał czuwać nad tą krainą. Pan Bóg zerknął do swoich przepastnych worów. Okazało się, że pozostało tam owszem wiele pięknych rzeczy, ale wszystkie po trochu. Cóż więc miał zrobić? Nowa kraina stała się mieszanką tego wszystkiego, co Bogu pozostało. Obdarzył więc ją tym wszystkim, co pozostało: lasami sosnowymi i borami, jeziorami i rzekami, wydmami i morzem, klifami i piaszczystą plażą, dolinami i wzgórzami. Bóg spojrzawszy na swe dziwne dzieło uśmiechnął się, a z tym uśmiechem zajaśniało na niebie Słońce odsłaniając całą urodę Kaszub."

I w tej to przepięknej krainie spędziliśmy kilka dni, niestety bez łaskawości Słońca, ale nie jest to najważniejsze. Poniżej codzienny urlopowy mundurek - bez przeciwdeszczowej kurtki i parasola ani rusz. Nad jezioro, do sklepu, do lasu. Zdjęcia były zrobione właściwie na potrzeby własne, telefonem - by Tata. Dobrze, że chociaż w miarę czyste buty mam, bo następnego dnia jak wpuściłam się w jagody, to wystąpiły na nich kolorystyczne wariacje. Na szczęście udało się doczyścić :).

Tak lekko dziś jeszcze. Chciałabym wypuścić jeszcze jednego 'kaszubskiego' posta, ale nie wiem kiedy mi się to uda. Póki co, na samym dole mały folkowy bonus, do którego chcę wkrótce nawiązać.

Urlopującym i na urlop się wybierającym życzę udanego wypoczynku, a tym kórzy urlop skończyli 'miękkiego lądowania' w codzienności :).

Pat & Dad